Beleggers zijn boos op Zoom en zij niet alleen
Zoom Communications zit definitief in de hoek waar de klappen vallen. Er worden steeds meer rechtszaken tegen het bedrijf aangespannen. Het is een divers publiek dat Zoom juridisch het leven zuur maakt of gaat maken. Het zijn burgers en consumenten die vinden dat hun privacy geschonden is. Het zijn echter ook aandeelhouders die van zich laten horen.
Oct Tue 20 2020
Boze beleggers - in de persoon van Michael Drieu - zijn van mening dat Zoom de wet overtrad door de problemen die speelden te verzwijgen. Beursgenoteerde bedrijven moeten volgens de Amerikaanse wetgeving gebeurtenissen of problemen, die van invloed kunnen zijn op de koers van het aandeel, publiek maken. Alleen op die manier kunnen beleggers een gefundeerde beslissing nemen.
De boze beleggers stellen dat Zoom Communications zijn aandeelhouders misleid heeft. De eerste geruchten over problemen met de Zoom software dateren volgens de aanklacht al van juni 2019. Er verschenen toen stukken in de pers, waarin onder meer te lezen was dat het treurig gesteld was met de veiligheid. De kwaliteit van de encryption software liet zeer te wensen over. Zoom moffelde de problemen echter onder tafel in plaats van het probleem aan te pakken.
Door de pandemie en de wereldwijde lockdown explodeerde de vraag van video conferenties en dus groeide ook Zoom explosief. Juist die enorme vraag maakte het nagenoeg onmogelijk om de bestaande problemen te verdoezelen en te verdonkeremanen. Het gevolg was een scherpe koersdaling en dat kost de aandeelhouders geld. De scherpe koersdaling had voorkomen kunnen worden als Zoom Communications de problemen al in 2019 had aangepakt. Ze eisen dus een schadevergoeding.
Todd Hurwitz is geen professionele belegger, maar hij is wel boos. Hij is zo boos dat zijn privacy is geschonden, dat hij niet alleen Zoom Communications daagt, maar ook Facebook en LinkedIn. Hurwitz beschuldigt Facebook ervan gedetailleerde profielen samen te stellen van de gebruikers van Zoom. Zodoende was het voor Facebook mogelijk om zijn advertentiebeleid verder aan te scherpen. Omgekeerd was zoom Communications dankzij die profielen beter in staat te bepalen welke gebruikers overgehaald konden worden om betaalde diensten van Zoom af te nemen.
Ook LinkedIn meende zijn voordeel te kunnen doen door met Zoom samen te werken. Gebruikers van Zoom kregen het aanbod om LinkedIn Sales Navigator te integreren in het Zoom platform. LinkedIn gebruikt deze sales tool om potentiële klanten te benaderen en kost $ 780. Door deze sales tool te integreren kon de gastheer van een video conferentie de LinkedIn-gegevens van de deelnemers bekijken, ook als de deelnemers hier niet van gediend waren. Uiteraard mocht LinkedIn de data, die Zoom verzamelde, ook in ontvangst nemen.
Hoewel Eric Yuan, oprichter van Zoom, zich vandaag de dag uitput in excuses, lijkt het hek van de dam. Het aantal claims van bezorgde gebruikers zal eerder toe- dan afnemen. Inmiddels lijken andere bedrijven, die actief met Zoom Communications hebben samen gewerkt niet langer veilig. Ook hun handelen oogt dubieus!
Hoe integer/onafhankelijk is Zoom?
Tot ieders verbazing is gebleken dat Zoom een bijzondere interpretatie hanteert van het begrip integriteit. Want op verzoek van de Chinese autoriteiten heeft Zoom in juni drie onlinebijeenkomsten - die georganiseerd waren door een in de VS verblijvende Chinese dissident - geblokkeerd. Het ging om videoconferenties van 'Humanitarian China' in het kader van de herdenking van de studentenprotesten op het Tianmenplein (1989). Bij die studentenprotesten trad de Chinese overheid dermate hard op, dat honderden dodelijke slachtoffers te betreuren vielen.
Omdat Zoom zich dient te houden aan de geldende lokale wetgeving, kunnen accounts op non-actief gezet worden (bijvoorbeeld als het gaat om illegale praktijken) maar dat mag in geen geval met accounts van buiten dat betreffende land. In dit geval is dat wel gebeurd.
Zoom erkent inmiddels dat ze inderdaad meermaals accounts heeft geblokkeerd en meetings heeft beëindigd. In een blog op de eigen website trekt Zoom het boetekleed aan en belicht uitvoerig wat er mis ging. Niet alleen de in de VS verblijvende activist werd offline gehaald, maar ook bij twee andere gebruikers - eveneens buiten China - was dat ook het geval.
Zoom beweert verder dat het louter de missie heeft om mensen met elkaar in verbinding te brengen en geeft ruiterlijk toe dat dit handelen in opdracht van de Chinese autoriteit, onrechtmatig was. Wederom dus nadat het kwaad al is geschied.
Eén van de gevluchte studentenleiders van destijds, Wang, heeft een verklaring afgegeven waarin hij stelt dat door het handelen van Zoom zijn persoonlijke levenssfeer is aangetast. Hij vindt dan ook dat een schuldverklaring te mager is en geen recht doet aan de ernst van de misstanden die hebben plaatsgevonden.